Tre parime kryesore janë kuadri i të gjitha veprimtarive tona:
 
1. Gjithkush duhet të punojë drejt parandalimit të dhunës dhe rritjes së sigurisë së viktimave
Gjithkush duhet të veprojë kundër dhunës dhe të ndihmojë viktimat brenda aftësive të tyre. Ne besojmë se shërbimet profesionale dhe institucionet përkatëse duhet të kenë protokolle për të ndalur dhunën kur ajo ndodh. Duhet të sigurojmë mbrojtje për viktimat e dhunës. Duhet t'i shmangim mitet dhe stereotipet rreth dhunës. Dhuna u ndodh njerëzve në të gjitha shtresat e jetës pavarësisht nga mosha, raca, feja, kombësia apo mënyra e jetesës.

Dhuna nuk duhet trajtuar si pjesë e ndonjë problemi tjetër, për shembull varfëria ose alkoolizmi. Ndonëse alkooli mund të jetë shkas për abuzim, nuk është një shkak. Duhet ta marrim në konsideratë këtë. përndryshe, ne rrezikojmë edhe më shumë një viktimë dhe shkaktojmë ndjenja faji.

2. Personi që kryen dhunë është i vetmi që mbahet përgjegjës.
Ne besojmë fuqishëm se askush nuk ka të drejtë të përdorë dhunën kundër një personi tjetër dhe se gjithkush është mbajtur përgjegjës për sjelljen e tij. "Ajo më provokoi" nuk duhet të jetë kurrë një justifikim për dhunën. Kur ne ia atribuojmë shkakun e dhunës viktimave, incidentet mund të banalizohen dhe të shihen si të kuptueshme dhe më të pranueshme.

Në përvojën tonë, keqbërësit nuk do të modifikojnë sjelljen e tyre derisa të ndryshojnë bindjet e tyre që mbështesin përdorimin e dhunës. Të gjithë profesionistët, që punojnë me keqbërësit, duhet të bëjnë një deklaratë të qartë se keqbërësit janë kurdoherë përgjegjës për sjelljen e tyre.
 
3. Dhuna është një sjellje e mësuar. Të gjithë mund të mësojnë si të komunikojnë në mënyrë jo të dhunshme.
Dhuna është abuzim me pushtetin. Përdorimi i sjelljes së dhunshme është një zgjedhje personale. Të gjithë mund të vendosin t'i shprehin ndjenjat dhe mendimet e tyre në një mënyrë tjetër. Njerëzit nuk lindin të dhunshëm, mësojnë dhunën. Është e lehtë të mësosh sjellje të dhunshme në një shoqëri që toleron dhunën. Është e rëndësishme të krijohet një mjedis i cili nuk e miraton dhunën dhe nxit mënyrat jo të dhunshme të zgjidhjes së konflikteve. Gjithkush duhet të ketë një shans për të mësuar komunikimin jo të violent.

Shoqata për Komunikim Joviolent (Društvo za nenasilno komunikacijo) është një organizatë jo-qeveritare, jofitimprurëse dhe humanitare e përkushtuar për parandalimin dhe reduktimin e dhunës dhe pasojat e saj. Ajo u themelua në vitin 1996 kur ishte organizata e parë jo-qeveritare në Slloveni me programe për viktimat e dhunës si dhe për autorët e dhunës.
 
Ne besojmë se dhuna është një problem social dhe shëndetësor publik dhe ajo nuk duhet konsideruar kurrë një çështje private shtëpie. Ne përpiqemi për një zgjidhje të integruar të problemit të dhunës dhe prandaj duam të parandalojmë dhunën dhe të zbusim pasojat e saj me programet për cilindo që e përjeton atë. Për më tepër, ne organizojmë aktivitete parandaluese dhe edukative dhe veprime të ndryshme shoqërore. Ne e konsiderojmë shumë të rëndësishme bashkëpunimin me institucionet dhe organizatat e tjera, në nivel shtetëror dhe evropian, pasi dhuna është një problem që kërkon qasje integrative dhe sistematike.

Objektivat tona kryesore janë:

• Të zvogëlojë tolerancën e shoqërisë ndaj dhunës.
• T'i ndihmojmë ata që përjetojnë dhunë.
• Të ndihmojë ata që kryejnë dhunë që të ndryshojnë sjelljen e tyre.

Shumica e punonjësve filluan të punonin me ne si vullnetarë. Ato vijnë nga prejardhje të ndryshme profesionale, kryesisht me një diplomë në punë sociale, pedagogji sociale, psikologji etj. Të gjithë ata kanë marrë një trainim intensiv në fushën e parandalimit dhe ndërhyrjes së dhunës. Përveç kësaj, ata marrin mbikqyrje të rregullt dhe u kërkohet të ndjekin veprimtari të ndryshme arsimore për të qëndruar mbi temën e dhunës, punës sociale dhe këshillimit.
 
Shumica e projekteve dhe programeve tona janë hartuar dhe realizuar nga punonjësit. Megjithatë, vullnetarët luajnë një rol të rëndësishëm në Shoqatë. Organizojmë një program të gjerë trainimi për vullnetarët e rinj çdo vit. Përveç kësaj, ata ndjekin seanca të rregullta ndërvendarjeje. Vullnetarët punojnë në programin "mbledhja me një fëmijë" ose na ndihmojnë me punë administrative.
 

Burimet tona kryesore të financimit janë marrë nëpërmjet tenderëve publikë nga Ministria e Punës, Çështjeve Sociale Familjare dhe Mundësive të Barabarta, Komunitetet Lokale, FIHO - Fondacioni për Financimin e Organizatave Humanitare dhe të Paaftësisë etj. Prandaj, programet tona janë pa pagesë për përdoruesit tanë. Ne gjithashtu marrim pjesë në projekte të ndryshme, të financuara nga fondet e Bashkimit Evropian.
 
Ka gjithashtu shumë individë dhe kompani që na dhurojnë gjëra të ndryshme (rroba, ushqim, kozmetikë për viktimat e dhunës, mobilje për shtëpi të sigurt ...).

Programet për keqbërësit kanë objektivat e mëposhtme:
 
Për të rritur sigurinë dhe cilësinë e jetës së viktimave.

1. Të inkurajojë burrat që kryejnë dhunë ndaj grave, të përballen me pasojat e sjelljes së tyre të dhunshme, të marrin përgjegjësinë për sjelljen e dhunshme dhe të fillojnë të mendojnë në mënyrë kritike për pritjet e tyre ndaj njerëzve kundër të cilëve ata përdorin dhunë.
2. Që kryerësit e dhunës të arrijnë kuptim dhe njohje më të mirë të formave të ndryshme të dhunës ndaj grave, që është pasojë e drejtpërdrejtë e pabarazisë bazë strukturore në marrëdhëniet gjinore. Dhuna ndaj grave është e rrënjosur në kulturat patriarkale dhe traditat që bazohen në pritjet dhe besimet e burrave se ata duhet të vendosin pushtet dhe kontroll mbi gratë.
3. Të mësojë komunikimin jo të dhunshëm dhe zgjidhjen konstruktive të konfliktit, duke përfshirë: një kuptim më të mirë të pasojave të dhunës, dinamikën e sjelljes së dhunshme, rritjen e shkrim-leximit emocional, ndërgjegjësimin për nevojën për të pranuar përgjegjësinë për dhunën si një kusht për të ndryshuar sjelljen e dhunshme, për të arritur një partneritet të barabartë, për të kuptuar dhe zbatuar metodat e përgjegjshme prindërore për burrat që kanë fëmijë.

Këshilltarët tanë japin informacion për viktimat e dhunës, për publikun e gjerë, për njerëzit që kanë vënë re dhunën dhe nuk dinë si të reagojnë, ndaj punonjësve të shkollës dhe profesionistëve të tjerë. Linja e ndihmës është gjithashtu një mënyrë për të qenë në kontakt me viktimat që nuk mund të vijnë në zyrën tonë, por kanë nevojë për këshillim ose informacion.